به فراخور 11 آذر،زادروز جلال آل احمد...
جلال آل احمد،داستان نویس،مترجم و مقاله نویس ایرانی،در1302- تهران،و در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود.پس از کسب دیپلم،چند ماهی در نجف به طلبگی پرداخت و بعد از بازگشت به حزب توده ایران پیوست ،اما آنچه را که ایده ال خود بود در آن نیافت و بعدها از ان حزب جدا شد...نخستین مجموعه داستانش"دید وبازدید"را در 1324به چاپ رساند.در 1329 با"سیمین دانشور"ازدواج کرد،ازدواجی که پدرش با ان مخالف بود و باعث شد چند سالی با انها رابطه نداشته نباشد.جلال از پیوند با سیمین صاحب فرزندی نشد،و بعدها در کتابی به نام سنگی بر گوری،که نگاهی به زندگی خودش بود،کلافگی خود،از تلاش بی ثمر برای بچه دار شدنشان را اشکار ساخت. ازدواج با سیمین تاثیر عمیقی بر قلم او گذاشت،بطوری که پس از 1329 نخستین خواننده و منتقد اثار او همسرش سیمین بود.در 1340به سفر روی آورد و تجربیات خود را در سفرنامه هایی که نوشت،بر جای گذاشت.در 1347از پیشگامان ایجاد کانون نویسندگان ایران بود و در 1350و پس از مرگ،به خاطر آثارش و به عنوان یادمان،به عنوان نویسنده سال، برنده جایزه ادبی فروغ شد.جلال نثری منحصر به فرد دارد،شتابزدگی،سنت شکنی،کوتاهی،شکستن برخی قواعد ادبی در اثار او نمایان است،با این همه خواننده وقتی اثار او را می خواند حس می کند نویسنده درست روبه روی او نشسته است.شخصیت پردازی چندانی در آثار جلال دیده نمی شود،و در عوض گرایش مرد سالارانه اوکاملا نمایان است،چنانکه زنان در اکثر اثار او شخصیت فهیم ومتشخصی ندارند،که این شاید حاکی از تعهد او به سنت ها باشد.جلال ال احمد از جایگاه با ارزشی در ادبیات معاصرایران برخوردار است و همچنین اثار او تاثیر عمیقی بر ادبیات داستانی ایران داشته،که البته همه ی ان را مدیون اثار داستانی اش نیست.جلال ال احمد،سرانجام در 1348-اسالم گیلان،چشم از جهان فروبست.برخی بر این باور بودند که جلال به دست ساواک کشته شد،اما همسرش استفاده پیش از حد او را از مشروبات الکلی،دلیل مرگ او دانست،چنانکه در کتابی به نام"غروب جلال"به این موضوع اشاره کرد.نفرین نامه،سرگذشت کندوها،خسی در میقات و...از جمله آثار جلال احمد هستند.یادش گرامی باد.
لاهوتيان
جلال آل احمد،داستان نویس،مترجم و مقاله نویس ایرانی،در1302- تهران،و در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود.پس از کسب دیپلم،چند ماهی در نجف به طلبگی پرداخت و بعد از بازگشت به حزب توده ایران پیوست ،اما آنچه را که ایده ال خود بود در آن نیافت و بعدها از ان حزب جدا شد...نخستین مجموعه داستانش"دید وبازدید"را در 1324به چاپ رساند.در 1329 با"سیمین دانشور"ازدواج کرد،ازدواجی که پدرش با ان مخالف بود و باعث شد چند سالی با انها رابطه نداشته نباشد.جلال از پیوند با سیمین صاحب فرزندی نشد،و بعدها در کتابی به نام سنگی بر گوری،که نگاهی به زندگی خودش بود،کلافگی خود،از تلاش بی ثمر برای بچه دار شدنشان را اشکار ساخت. ازدواج با سیمین تاثیر عمیقی بر قلم او گذاشت،بطوری که پس از 1329 نخستین خواننده و منتقد اثار او همسرش سیمین بود.در 1340به سفر روی آورد و تجربیات خود را در سفرنامه هایی که نوشت،بر جای گذاشت.در 1347از پیشگامان ایجاد کانون نویسندگان ایران بود و در 1350و پس از مرگ،به خاطر آثارش و به عنوان یادمان،به عنوان نویسنده سال، برنده جایزه ادبی فروغ شد.جلال نثری منحصر به فرد دارد،شتابزدگی،سنت شکنی،کوتاهی،شکستن برخی قواعد ادبی در اثار او نمایان است،با این همه خواننده وقتی اثار او را می خواند حس می کند نویسنده درست روبه روی او نشسته است.شخصیت پردازی چندانی در آثار جلال دیده نمی شود،و در عوض گرایش مرد سالارانه اوکاملا نمایان است،چنانکه زنان در اکثر اثار او شخصیت فهیم ومتشخصی ندارند،که این شاید حاکی از تعهد او به سنت ها باشد.جلال ال احمد از جایگاه با ارزشی در ادبیات معاصرایران برخوردار است و همچنین اثار او تاثیر عمیقی بر ادبیات داستانی ایران داشته،که البته همه ی ان را مدیون اثار داستانی اش نیست.جلال ال احمد،سرانجام در 1348-اسالم گیلان،چشم از جهان فروبست.برخی بر این باور بودند که جلال به دست ساواک کشته شد،اما همسرش استفاده پیش از حد او را از مشروبات الکلی،دلیل مرگ او دانست،چنانکه در کتابی به نام"غروب جلال"به این موضوع اشاره کرد.نفرین نامه،سرگذشت کندوها،خسی در میقات و...از جمله آثار جلال احمد هستند.یادش گرامی باد.
لاهوتيان
